راز زنده ماندن قرقاول‌ها علیرغم حماقت‌های فراوانشان چیست؟
 قرقاول‌ها به نظر موجودات احمقی می‌رسند که هیچ تلاشی برای نجات تخم‌هایشان نمی‌کنند و با رنگ براقشان آن‌ها را در جنگل رها می‌کنند. اما انگار همین رنگ براق جوجه قرقاول‌ها را از دست شکارچیان نجات می‌دهد

 پرنده‌ها در هر کاری که خنگ به نظر برسند، اغلب برای نگهداری از جوجه‌هایشان تا حدی از هوش خوبی برخوردارند و به زندگی جوجه‌هایشان و در نتیجه امنیت تخم‌هایشان اهمیت می‌دهند. حتی به طور طبیعی هم بسیاری از پرنده‌ها ویژگی‌های خاصی در این زمینه دارند،‌ مثلا اگر روی زمین لانه می‌سازند، اغب رنگ تخم‌ها به گونه‌ای است که توجه شکارچیان را جلب نکند.

اما وقتی داستان به قرقاول‌ها می‌رسد،‌ کلا عوض می‌شود. به گزارش نیوساینتیست، قرقاول‌ها در جنگل‌های انبوه و البته پر از شکارچی تخم می‌گذارند، اما بدون هیچ حفاظی، ‌هر جا که باشد، آن ‌هم با رنگ براق و چشمگیری که این تخم‌ها دارند. در نگاه اول به نظر می‌رسد قرقاول‌های احمق باید با این رفتارشان خیلی زود منقرض می‌شدند، اما در واقع آن‌ها خیلی هم قدیمی هستند.

در قرقاول‌ها خانواده معنایی ندارد و هر نر و ماده‌ای ممکن است با هم ارتباط برقرار کنند. ماده تخم می‌گذارد و می‌رود و نری باید پیدا بشود که 17 روز روی تخم‌ها بخوابد، چه پدر آن‌ها باشد چه نباشد. ماده‌ها اغلب کنار تخم سایر ماده‌ها تخم می‌گذارند. به گفته محققین رنگ براق تخم‌ها به همین درد می‌خورد. خب، وقتی تخم‌ها خیلی زیاد باشند، شکارچی نمی‌تواند همه آن‌ها را بخورد. به علاوه وقتی تخم‌ها کنار هم قرار بگیرند احتمال بیشتری وجود دارد که یک نر زودتر آن‌ها را پیدا کند و روی آن‌ها بخوابد.